EZIC – nowa ścieżka kariery skromnego celnika

Overview

Nie ma co ukrywać – Arstoczka to nie raj dla Ziemii, a praca na przejściu granicznym, na którym co drugi dzień ktoś strzela lub bawi się TNT, nie należy do bezstresowych. Nic dziwnego, że część z nas ma tego dość i pragnie zmian. W “Papers, Please” ta dobra zmiana jest reprezentowana przez EZIC – działający w ukryciu zakon. Niniejszy poradnik opisuje, jak zasilić jego szeregi.

Wstęp

W “Papers, Please” możemy realizować dwie ścieżki kariery. Standardowa to sumienne wypełnianie swoich obowiązków i nie mieszanie się w wielką politykę. Alternatywą jest pomoc EZIC – organizacji o której w sumie niewiele wiadomo, ale teoretycznie wyznaje ona szczytne ideały – wolność, równość, braterstwo etc. Można się z tym zgadzać lub nie, najlepszą mobilizacją dla wielu z nas będzie z pewnością odblokowanie osiągnięcia Steam, związanego z przyłączeniem się do zakonu. O tym jest ten mini-poradnik.

Słodkie życie buntownika

N początek dwie uwagi:

• Za każdym razem, gdy pomożemy członkowi Zakonu, oznacza to naruszenie przepisów, a zatem mniej kasy dla nas,
• W pewnym momencie Zakon zaoferuje nam wsparcie finansowe. Suma jest znacząca, ale jej przyjęcie niezmiennie wpędzi nas w kłopoty.

Początek rozgrywki przebiega standardowo. EZIC po raz pierwszy daje znać o sobie dopiero 8 dnia. Pojawia się ich wysłannik , który zostawia notkę z nazwiskiem – Corman Drex. Nasze zadanie jest proste – musimy oddać mu kartkę z logiem zakonu. Drex pojawia się tego samego dnia, jako 9 w kolejce. Wystarczy podać mu otrzymany papier. Jeżeli nie przekażemy mu go od razu, pojawi się on następnego dnia (przy czym może wyglądać zupełnie inaczej!). W zamian za notkę dostajemy króką wiadomość – o jakoby skorumpowanych liderach Arstoczki i dążeniach EZIC – a także szyfrogram, który przyda nam się później.

10 dnia ponownie odwiedza nas wysłannik w kapturze – dostarcza nam “dekoder” do szyfrogramu, zapowiada przybycie kolejnych agentów i znika tak szybko, jak się pojawił.

11 dnia pojawia się pierwszy agent – Mikhail Saratov. Jego personalia można odczytać z dekodera, jak na obrazie obok. Przywita nas słowami: “Zakon się budzi”. Jego dane na 100% nie będą się zgadzać, ale jeśli chcemy kontynuować ścieżkę EZIC warto go przepuścić – kosztuje nas to tylko standardowe ostrzeżenie ze strony Ministerstwa. Na koniec 11 dnia zakon zostawia nam również “skromny datek” w postaci 1000. Niestety, zachowanie tej gotówki niezmiennie wpędzi nas w kłopoty, więc lepiej sobie z góry darować i spalić drobniaki.

14 dnia przybywa kolejny agent – jest to Stepheni Graire (nr 9 w kolejce) . Standardowo – dokumenty nie będą się zgadzać, a gdy przepuścimy agentkę, dostaniemy pozdrowienie – i na razie nic więcej, ale przecież robimy to dla idei – prawda?

15 dnia wysłannik zabiera nam dokumenty – szyfrogram i dekoder.

17 dnia – znów pojawia się wysłannik, przynosi kolejny szyfrogram. Jako 9 w kolejce pojawia się agentka EZIC, Marie Escalli – można to sprawdzić poprzez jej paszport. Na bank dokumenty nie są w porządku, ale jako wierni słudzy zakonu pomagamy i przepuszczamy.

20 dnia dostajemy ostrzeżenie od agenta, że zabójca (i wróg zakonu) jest w drodze – nazywa się Khaled Istom. Trzeba go otruć, wykorzystując do tego substancję zostawioną przez agenta.
Niezależnie od tego, czy otrujemy Istoma, 23 dnia pojawi się “Człowiek w czerwieni”. Jeżeli nie otruliśmy, będzie to sam Istom, jeżeli zaś użyjemy proszku, będzie to “no name”. Można go zastrzelić, gdy wybuchnie alarm – to jednak kończy grę, i to bez happy endu. Dlatego najlepiej “Czerwonego” zignorować, co paradoksalnie nie szkodzi naszym relacjom z EZIC.

Dopiero 27 dnia następuje kontynuacja. Od naszego przyjaciela w kapturze otrzymujemy cynk dotyczący Kolechiańskiego negocjatora. Proste wytyczne – należy go przepuscić, ale jednocześnie skonfiskować paszport. 9 osoba z kolei upomni się o ten dokument – wystarczy przekazać i po sprawie.

31 dnia spijamy owoce naszej pracy. Wpierw od agenta dostajemy ostrzeżenie dotyczące akcji EZIC. Następnie, gdy rozpoczyna się operacja, nie robimy zupełnie nic, po czym podziwiamy fajerwerki oraz zakończenie gry.